Në kohën e Perandorisë Otomane, Prizreni ishte një nga qytetet më të rëndësishme në Rumeli (kështu quhej Ballkani Otoman). Në qytete Otomane, gjuha zyrtare ishte Turqishtja dhe qytetarët e qyteteve Otomane flisnin dy gjuhë: gjuhën Lokale, sikur në këtë rast Shqipen, dhe gjuhën zyrtare Turke. Si rezultat shumë qytetarë të Prizrenit flisnin këto dy gjuhë mirëpo, edhe pse i flisnin, ata nuk ishin të habitur rreth identitetit të tyre etnik. Ata gjithmonë e konsideruan veten Arbëneshë dhe më vonë Shqiptarë.
Mirëpo me fillimin e Komunizmit në vitin 1945 u krijuan programe të ndryshme për asimilimin e Shqiptarëve. Një nga to metoda ishte vurja e gjuhës Turke në pedestal si gjuhë e të edukuarve dhe të qytetarëve derisa Shqipën dinakërisht e bënë të duket si gjuhë fshatare e të paedukuarve. Krahas shumë skicave Sërbe që tanimë u zbuluan, një dokument i vjetër publikuar nga CIA poashtu dëfton në detaje për asimilin e Shqiptarëve Myslimanë të Prizrenit në Turq dhe mu për këtë metodë.
I ftojmë “turqët” e Prizrenit të na dëshmojnë se nuk janë Shqiptarë duke bërë test ADN.